Κείμενο έκπληξη με συλλογή υπογραφών από ευρωπαϊκά ινστιτούτα
Μετά τις 300 πρώτες Ευρωπαϊκές υπογραφές όσοι συμφωνούν μπορούν να υπογράψουν στην ηλεκτρονική διεύθυνση: https://www.cesue.eu/en/appeal2022.html.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία δείχνει την αδυναμία της ΕΕ και ακόμη περισσότερο των κρατών μελών της. Στη δημόσια συζήτηση πρωτοστατούν τα ζητήματα για την ενεργειακή και αμυντική ένωση. Ήρθε η ώρα για ισχυρότερη πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης. Αυτό σημαίνει ότι μετά τη Διάσκεψη για το μέλλον της Ευρώπης είναι απαραίτητη η μεταρρύθμιση των Συνθηκών.
Γι΄αυτό πιστεύουμε ότι πρέπει να κατατεθεί στην συνδιάσκεψη ένα κείμενο με υπογραφές πολιτών από όλη την Ευρώπη που να θέτει το ζήτημα της μεταρρύθμισης των Συνθηκών προς την κατεύθυνση της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης.
Οι Yves Bertoncini (πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κινήματος Γαλλίας και πρώην διευθυντής του Ινστιτούτου Ζακ Ντελόρ, Γαλλία), Άννα Διαμαντοπούλου (πρόεδρος της δεξαμενής σκέψης “Το Δίκτυο” και πρώην επίτροπος, Ελλάδα), UlrikeGuerot(διευθύντρια του European Democracy Lab, Γερμανία), Daniel Innerarity (διευθυντής του Ινστιτούτου Δημοκρατικής Διακυβέρνησης, Ισπανία) και RobertoCastaldi (διευθυντής του Διεθνούς Κέντρου Ευρωπαϊκής και Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, Ιταλία) συντάξαμε μια έκκληση που θέτει αυτά τα αιτήματα.
Συγκεντρώσαμε έναν πρώτο αριθμό υπογραφών από προσωπικότητες όλων των χώρων και των χωρών και το δημοσιεύουμε 28 Απριλίου που είναι η τελευταία ολομέλεια της Διάσκεψης για το μέλλον της Ευρώπης.
Μεταξύ αυτών που έχουν υπογράψει που έχουν υπογράψει είναι διανοούμενοι, καθηγητές και επικεφαλής δεξαμενών σκέψης όπως ο Λόρδος Anthony Giddens, MarcelloMessori, Gianfranco Pasquino, OttoPfersmann, VivianeSchmidt, Mario Telò, Λουκάς Τσούκαλης, Nadia Urbinati,πολιτικοί που κατείχαν στο παρελθόν θεσμικούς ρόλους μεταξύ των οποίων προσωπικότητες όπως ο Javier Solana(πρώην Ύπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ), ο Πέτρος Ευθυμίου (πρώην Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΟΑΣΕ), ο Dimitrij Rupel(πρώην Υπουργός Εξωτερικών της Σλοβενίας και Πρόεδρος της OCSE), εκπρόσωποι περιφερειακών και τοπικών αυτοδιοικήσεων και εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών. Η κίνηση αυτή είναι το έναυσμα για μια κινητοποίηση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Μετά τις 300 πρώτες υπογραφές όσοι συμφωνούν μπορούν να υπογράψουν στην ηλεκτρονική διεύθυνση:https://www.cesue.eu/en/appeal2022.html η οποία θα ανοίξει με μετάφραση της έκκλησης σε όλες τις γλώσσες.
Τα βήματα που προτείνονται είναι συγκεκριμένα και απαιτούν πολιτικό θάρρος και εγρήγορση ώστε από τις ευχές για κοινή άμυνα και κοινή ενεργειακή πολιτική να φτάσουμε σε πραγματική ενοποίηση και δράση της Ευρώπης στους δύο αυτούς τομείς, εξαιρετικά σημαντικούς για την ασφάλεια, την κοινωνική συνοχή και την ανάπτυξη.
Οι πρώτες υπογραφές από την Ελλάδα είναι οι εξής: Γερουλάνος Παύλος (πρώην υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού), Μανιάτης Γιάννης (πρώην υπουργός Ενέργειας, Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής), Βαρουφάκης Γιάνης (πρώην υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών), Κώστας Μπακογιάννης (δήμαρχος Αθηναίων), Δημήτρης Παπαστεργίου (δήμαρχος Τρικάλων, πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας), Φλωρίδης Γιώργος (πρώην Υπουργός Δημόσιας Τάξης), Κυμπουρόπουλος Στέλιος (Ευρωβουλευτής), Χριστοφιλοπούλου Εύη (Καθηγήτρια –πρ. Υφυπουργός), Βερελής Χρήστος (πρώην υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών), Καραμάνου Αννα (πρ. Ευρωβουλευτής- π. Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, Δρ. Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του ΕΚΠΑ), Γιάννος Λιβανός Πρόεδρος Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Αττικής – Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Πρ. Γενικός Γραμματέας Νεολαίας – Υπουργείο Παιδείας,Θεοδωρίδης Σέργιος (Καθηγητής- Αντιπρόεδρος του Δικτύου), Στρατηγάκη Μαρία (Αναπλ. Καθηγήτρια Κοινωνικής Πολιτικής, Πάντειον Πανεπιστήμιο – Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Γυναικών Πανεπιστημιακών (ΕΛΕΓΥΠ), Λασκαράκη Γαλάτεια (Διευθύντρια περιοδικούMarie Claire), Λάζαρος Mαλούτας (δήμαρχος Κοζάνης), Κωνσταντίνος Μπαγιάτης (πρ. πρύτανης Πανεπιστημίου Θεσσαλίας), Κωνσταντίνος Νικόλης (πρ. υποδιοικητής της Ελληνικής Τράπεζας Βιομηχανικής Ανάπτυξης και του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων),
Μάκης Χατζούλας – Διευθύνων Σύμβουλος Forel Α.Ε – Αντιπρόεδρος Δικτύου
Δρ. Αθανάσιος Ζηλιασκόπουλος – Καθηγητής Μεταφορών και Logistics– Τμ. Μηχανολόγων Μηχανικών/Συστημάτων Παραγωγής , Μέλος SRG EUROPE’S RAIL JU-Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Χάρης Βλάδος – Ph.D. Παρίσι Χ Ναντέρ – Επίκουρος Καθηγητής, Δρ.Τμήμα Οικονομικών Επιστημών, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Απόστολος Π.Αγελαράκης – Δικηγόρος – Μ.Δ.Ε. Δημοσίου Δικαίου, Μιχάλης Καλφίδης – Επιχειρηματίας KALFIDIS-KOSMIO και πολλοί άλλοι ακαδημαϊκοί, εκπρόσωποι δεξαμενών σκέψης κ.λ.π. από όλη την Ευρώπη.
Ώρα για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης!
Εμείς, οι ευρωπαίοι πολίτες ανησυχούμε για την επιστροφή του πολέμου στην καρδιά της Ευρώπης. Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αποκαλύπτει τις αδυναμίες και τις εξαρτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών της, καθώς και την αδυναμία τους να προβάλλουν την ειρήνη και τη σταθερότητα. Οι ευρωπαίοι και ιδιαίτερα οι Ουκρανοί πολίτες, υποφέρουν από το κόστος της μη-Ευρώπης στους τομείς της ενεργειακής, φορολογικής, εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής.
Τα κράτη μέλη της ΕΕ δαπανούν από κοινού για την άμυνα υπερδιπλάσια ποσά από τη Ρωσία, χωρίς να διαθέτουν σημαντική αποτρεπτική ικανότητα. Η αύξηση των εθνικών αμυντικών δαπανών στο 2% θα αυξήσει μόνο τη σπατάλη, εκτός αν στοχεύει στη δημιουργία μιας πραγματικής αμυντικής ένωσης. Αυτό το εγχείρημα θα μπορούσε να ξεκινήσει με τη δημιουργία μιας Δύναμης Ταχείας Ανάπτυξης (RapidDeployment Force) 60.000 ατόμων, όπως αποφασίστηκε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ελσίνκι το 1999, την “κοινοτικοποίηση” του Ευρωστρατού που θα παρέχει στη Στρατιωτική Επιτροπή της ΕΕ το “έμβρυο” μιας ολοκληρωμένης ευρωπαϊκής δομής διοίκησης και ελέγχου, απαραίτητης για τη δημιουργία και τη διαχείριση της Δύναμης Ταχείας Ανάπτυξης καθώς και τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού κέντρου εκπαίδευσης για στρατιωτικά στελέχη για την ανάπτυξη μιας κοινής ευρωπαϊκής στρατηγικής κουλτούρας.
Η αμυντική ένωση θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί με τη συγκέντρωση σε ευρωπαϊκό επίπεδο των αυξήσεων των αμυντικών δαπανών που αποφασίζονται σήμερα από τα κράτη μέλη, ή ενός ορισμένου ποσοστού των εθνικών αμυντικών δαπανών, όπως έγινε με τη συγκέντρωση του 20% των εθνικών αποθεματικών κατά τη δημιουργία της Νομισματικής Ένωσης. Παράλληλα, οι εθνικές συνεισφορές προς το Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ειρήνης θα μπορούσαν να εξαιρεθούν από τον υπολογισμό του διαρθρωτικού ελλείμματος, όπως εκείνες προς το Ευρωπαϊκό Ταμείο Στρατηγικών Επενδύσεων. Αντίστοιχα, θα μπορούσε να γίνει και για το μερίδιο των εθνικών στρατιωτικών δαπανών που αφιερώνεται σε ευρωπαϊκά σχέδια, όπως στο πλαίσιο της Μόνιμης Διαρθρωμένης Συνεργασίας, είτε για ευρωπαϊκές αποστολές. Η άμυνα της ΕΕ πρέπει να βρίσκεται στην υπηρεσία της Εξωτερικής Πολιτικής και της Πολιτικής Ασφάλειας της ΕΕ και, ως εκ τούτου, απαιτεί μια πολιτική ένωση με ενιαία εκπροσώπηση της ΕΕ στα διεθνή θεσμικά όργανα και στη διεθνή σκηνή.
Μια διαρθρωτική λύση για την ενεργειακή κρίση έγκειται σε μια ενεργειακή ένωση και στην επιτάχυνση της πράσινης μετάβασης μέσω αυξημένων επενδύσεων σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και στην ενεργειακή απόδοση. Η τιμή της ενέργειας θα μπορούσε να μειωθεί στο μισό μέσω ενός ενιαίου δικτύου ενέργειας και φυσικού αερίου της ΕΕ, της κοινής αγοράς ενέργειας από τρίτες χώρες, όπως για τα εμβόλια, και ενός στρατηγικού αποθέματος της ΕΕ, όπως στις ΗΠΑ.
Οι πολιτικές στους τομείς ενέργειας και άμυνας απαιτούν επενδύσεις από πλευράς ΕΕ και, συνεπώς, μια δημοσιονομική ένωση, η οποία θα εξουσιοδοτεί την ΕΕ σε δημοσιονομικά ζητήματα και θα της παραχωρεί δανειοληπτική ικανότητα μέσω ενός ευρωπαϊκού Υπουργείου Οικονομικών και μια ενιαία εξωτερική πολιτική. Αυτό συνεπάγεται μια πραγματική πολιτική ένωση, με την Επιτροπή ως «ομοσπονδιακό» εκτελεστικό όργανο υπεύθυνο ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, υπεύθυνο για τη διαχείριση των νέων ενεργειακών, δημοσιονομικών, εξωτερικών και αμυντικών πολιτικών, η οποία θα συνοδεύεται από τη συναπόφαση μεταξύ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την πλήρη κατάργηση της ομοφωνίας σε ολόκληρο το σύστημα λήψης αποφάσεων της ΕΕ.
Στη Διάσκεψη για το μέλλον της Ευρώπης οι επιτροπές πολιτών και οι προτάσεις της ψηφιακής πλατφόρμας συγκλίνουν στο αίτημα για μια πιο ενωμένη, αποτελεσματική, κοινωνική και δημοκρατική Ευρώπη, βασισμένη σε ένα πραγματικό Σύνταγμα.
Εμείς, οι ευρωπαίοι πολίτες πιστεύουμε ότι αυτή είναι η καθοριστική ώρα για την ΕΕ.
Ως εκ τούτου, καλούμε: – τη Διάσκεψη για το μέλλον της Ευρώπης -με τη συμμετοχή ευρωπαϊκών και εθνικών θεσμικών οργάνων, της κοινωνίας των πολιτών και κάθε πολίτη ξεχωριστά – να ωθήσει προς ένα νέο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα για την εγκαθίδρυση μιας πολιτικής ένωσης κρατών , συμπεριλαμβανομένης της εξωτερικής πολιτικής, της πολιτικής ασφάλειας, της πολιτικής άμυνας, της δημοσιονομικής και της ενεργειακής πολιτικής. – το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να συντάξει και να προτείνει μια συνολική μεταρρύθμιση της Συνθήκης ή ένα νέο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα με βάση τα αποτελέσματα της Διάσκεψης και τη νέα κατάσταση που δημιουργήθηκε από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, – το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να αποφασίσει την έναρξη μιας νέας Συνέλευσης που θα έχει ως βάση το σχέδιο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.