Ο πρωτογενής τομέας της Χώρας αντιμετωπίζει ασφυκτικές δυσκολίες. Καθημερινά, αγρότες και κτηνοτρόφοι προσπαθούν να ανταπεξέλθουν κάτω από αντίξοες συνθήκες. Πλέον, ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι και αυτό φαίνεται από τις δυναμικές κινητοποιήσεις που διοργανώνει ο αγροτικός κόσμος.
Τα προβλήματα είναι πολλά και σημαντικά: η αύξηση του κόστους παραγωγής, οι μειωμένες έως και μηδενικές ενισχύσεις, τα φαινόμενα αθέμιτου ανταγωνισμού και κερδοσκοπίας, οι ανύπαρκτες αποζημιώσεις, ο κίνδυνος των πλειστηριασμών αγροτικής γης και η συρρικνωμένη αγοραστική δύναμη των καταναλωτών, αποτελούν μείζονα ζητήματα, τα οποία διευρύνονται και τροφοδοτούνται από την κυβερνητική πολιτική. Ειδικότερα για τους κτηνοτρόφους, η δυσμενής αυτή κατάσταση οδηγεί πολλούς παραγωγούς στο να μειώσουν το ζωικό τους κεφάλαιο, η ακόμη χειρότερα στην εγκατάλειψη του επαγγέλματός τους.
Προκύπτει, λοιπόν, ότι ο κτηνοτροφικός κλάδος χρειάζεται άμεσα στήριξη. Αυτό ζητάμε και με σχετική ερώτησή μας Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, προκειμένου να ληφθούν μέτρα που θα βοηθήσουν τους κτηνοτρόφους να διαβιώσουν με αξιοπρέπεια. Μεταξύ άλλων, τονίζουμε την ανάγκη για εμπροσθοβαρή και άμεση καταβολή όλων των κτηνοτροφικών ενισχύσεων, ώστε να υπάρξει η απαραίτητη ρευστότητα.
Σε δήλωσή του, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος και Τομεάρχης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Διονύσης Καλαματιανός, επισημαίνει πως «ο πρωτογενής τομέας και οι άνθρωποί του υποφέρουν. Τα συσσωρευμένα προβλήματα, όχι μόνο δεν επιλύονται, αλλά πολλαπλασιάζονται με την ανοχή της κυβέρνησης, που συστηματικά παραμένει αμέτοχη. Αυτή η αδιαφορία έχει οδηγήσει τους κτηνοτρόφους και τις οικογένειές τους στην απόγνωση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η επιπολαιότητα με την οποία η κυβέρνηση αντιμετώπισε την προετοιμασία της νέας ΚΑΠ, δίχως διαβούλευση με αγροτικούς Φορείς, χωρίς στοχευμένες προτάσεις που να αντανακλούν και να εφαρμόζουν στις ιδιαιτερότητες και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της ελληνικής υπαίθρου. Δυστυχώς, τα θλιβερά αποτελέσματα αυτών των ανεύθυνων πολιτικών και πρακτικών τα βιώνουμε σήμερα. Απαιτείται, λοιπόν, αλλαγή πορείας, με ουσιαστική στήριξη των αγροτών και των κτηνοτρόφων, προκειμένου ο πρωτογενής τομέας να σταθεί ξανά στα πόδια του.»
237